Zaterdag 6 juni - Yellowstone NP

Verslag gemaakt door Marloes

YES! We hebben beren gezien!!!!!

Maar ik begin even aan het begin van de dag. De wekker stond op 5.00 uur, omdat we weer vroeg op wilden staan. Vandaag gaan we de bovenste loop rijden en dus is er een grotere kans op het zien van beren. Het eerste wat ik vanmorgen zei was dat ik maar één wens heb vandaag en dat is het zien van een beer. We vertrokken na het ontbijt om 6.30 uur naar Petrified Tree nabij Roosevelt Lodge en rijden daar in één keer heen. Roland heeft hier in 2002 en 2005 beren zien lopen, dus parkeren we even later de auto en gaan op de uitkijk zitten. Na zo'n 20 minuten geven we het op. Als we terugrijden zien we ineens allemaal mensen langs de kant van de weg staan en dat betekent vaak dat er wat bijzonders is te zien. We stappen uit en lopen naar de mensen toe. We zien zelf helemaal niks, maar een mevrouw drukt Roland haar verrekijker in de hand en even later ziet hij een coyote en daarnaast 2 grizzlyberen. Ik kijk er ook even doorheen en zie ze ook. Ik maak een foto, maar zie op het eerste gezicht niks op het schermpje, maar als ik even later inzoom, kun je toch wel de 3 dieren zien. Echt gaaf!

We rijden weer terug naar Roosevelt Lodge voor een sanitaire stop. Roland wijst aan waar hij in 2002 sliep. Vlak voor Tower Fall stoppen we even bij een uitzichtpunt en maken wat foto's. We rijden daarna weer terug richting Roosevelt Lodge. Roland ziet dan een echtpaar lopen met twee Elandhonden. Roland zijn ouders en zijn oudste broer hebben jarenlang deze honden gehad en hebben er ook mee gefokt. Ze zijn behoorlijk zeldzaam en deze mensen, uit Texas, hebben de Elandhonden ook nog nergens in Amerika gezien. Nadat Roland een paar foto's heeft gemaakt van de honden gaan we weer verder. We rijden daarna voor de 2e keer naar Petrified Tree, omdat Roland toch echt denkt dat we daar beren gaan zien, maar helaas, ze komen niet opdagen. We rijden maar verder.  Na een paar minuten rijden zien we weer allemaal mensen langs de weg staan. Roland ziet ineens een zwarte beer lopen. We zetten de auto aan de kant en lopen snel naar de andere mensen. Deze beer is wel heel goed te zien, ook al staat hij een paar honderd meter bij ons vandaan. Veel mensen gebruiken een telescooplens, maar wij moeten het met onze gewone toestellen doen. De beer loopt rustig rond en is wat gras aan het eten. Mijn dag kan niet meer stuk! Als de beer uit zicht is, rijden we weer verder, maar kunnen al snel weer stoppen, want na enkele minuten zien we alweer veel mensen staan, nog meer dan bij de beer. We zien in de verte een prachtige uil zitten. Ik spring uit de auto en Roland parkeert hem even verderop. Ik ben al druk bezig met foto's maken als Roland aan komt lopen. De uil draait steeds met zijn kop en elke keer als hij onze kant op kijkt, hoor je overal geklik van de fototoestellen. Wow, wat een mooi dier! En hij blijft ook zo rustig zitten, alsof hij speciaal voor ons aan het poseren is.

Tijd om weer verder te gaan. We rijden naar Mammoth Hot Springs. We komen een leuk, klein dorpje binnen en kopen bij een tankstation wat ijs voor in de koelbox. Dan zetten we de auto op de parkeerplaats en lopen via een speciale houten loopplank naar de toeristische attractie, de Mammoth Hot Springs Terraces. Dit is ook al zo prachtig, we raken niet uitgefotografeerd. Er stroomt heel wat water in een klein laagje naar beneden en we zien hierdoor hele mooie kleuren. Ik ben heel benieuwd wat de temperatuur van het water is, dus voel ik even met mijn vinger. het is lauw. Als we verder lopen zien we ook een aantal Hot Springs die opgedroogd zijn. Wel jammer, de mooie kleuren zijn verdwenen. Beneden aangekomen eten we allebei een broodje kalkoen met tomaat, terwijl we in de achterbak van de auto zitten. Zo hebben we een mooi uitzicht. Het is nog maar 10.30 uur, maar wij hebben er al een aantal uurtjes opzitten. Even verderop rijden we nog een trail, namelijk de Upper Tarrace Drive. Roland wil graag nog een stukje lopen. Ik blijf lekker warm in de auto en Roland maakt nog wat foto's bij de New Blue Spring, Cupid Spring en Canary Spring. Verderop maken we verschillende foto's van de White Elephant Back Terrace. Mooi hoor, met die kleuren. 

Daarna rijden we weer terug naar Canyon Village. Ik kan mijn ogen weer moeilijk open houden, maar ga nooit expres slapen. Onderweg word ik ineens wakker doordat Roland hard roept dat hij een hert ziet. Ik schrik wakker, pak mijn camera en kijk om me heen. Ondertussen ligt Roland in een deuk. Er is geen hert. Haha, ik ben in ieder geval weer klaarwakker. Het is nog behoorlijk vroeg en onze cabin is waarschijnlijk nog niet schoongemaakt. We besluiten nog even te kijken in het visitor center, ze hebben daar ook informatie over de aardbevingen die dagelijks geregistreerd worden, maar dat blijkt een beetje tegen te vallen. Tegenover het visitor center is een ruimte met open haard en daar gaan we even lekker zitten. We zijn allebei behoorlijk moe. Roland valt daar al bijna in slaap en ik verveel me een beetje, dus besluiten we weer een stukje te rijden. Het is ondertussen 13.00 uur. We rijden naar Brink of Upper Falls en Roland wil daar een trail lopen. Ik had geen puf om een wandeling te maken (ik kom hier namelijk vooral voor de geisers en de wilde dieren), dus zette ik mijn stoel achteruit en ging lekker in de auto liggen. Toen Roland net weg was, begon het behoorlijk te regenen, maar daar is Roland niet vies van. Als hij terugkomt gaan we de South Rim Drive rijden en brengen een bezoekje aan Artist Point. Dit wordt ook wel de Grand Canyon of Yellowstone genoemd. We bezoeken dit punt wel samen en genieten van het mooie uitzicht. Er is een grote waterval te zien met daar omheen prachtig gekleurde bergen, inderdaad een soort Grand Canyon.

Het is 14.30 uur en we gaan terug naar de cabin. We gaan toch maar even op bed liggen, maar zetten wel de wakker op 16.30 uur, want anders worden we, net als gister, weer zo laat wakker. Als de wekker gaat frissen we ons op en gaan we naar het restaurant. We hebben besloten hetzelfde als eergisteren te eten, de varkensfilet voor Roland en de kalkoenfilet voor mij. We bestellen het eten bij een soort balie en krijgen dan een bord a la tafeltje-dekje mee, met een warmhoud-deksel. Het smaakt ons goed, maar dat is meer omdat we trek hadden in eten. Hierna gaan we weer terug naar de cabin.

In de cabin aangekomen doe ik snel wat warme kleding aan, want ik heb het koud. De zon gaat weer een beetje schijnen en Roland stelt voor om nog eens het eerste gedeelte van de bovenste loop te rijden met als doel misschien wel weer een beer te zien. Dat laat ik me geen tweede keer zeggen en kleed me snel weer om. Om 18.15 uur zitten we weer in de auto en rijden weer richting Petrified Tree. Na een half uurtje rijden komen we daar aan, het is zo'n 20 mijl rijden, maar we zien weer geen beer. Toch is dit wel een leuk ritje zo door de bergen. Als we terugrijden, we willen wel voor het donker terug zijn, zien we een enorme verkeersopstopping. Al snel zien we iets geweldigs! Er loopt een beer over de weg! Wat is dit toch fantastisch om mee te maken. We springen zo de auto uit (alles was toch geblokkeerd) en komen tot op zo'n 10 meter afstand bij de beer te staan, samen met nog een flink aantal andere mensen. De beer leek ons niet eens te zien. Hij at rustig wat gras en liep langzaam verder. We hadden wel ruim de tijd om foto's te maken. Schitterend dit! Helemaal blij reden we weer verder en het werd alsmaar beter, want het begon ook nog behoorlijk te sneeuwen. De bomen en de vlaktes werden heel snel wit en we moesten heel langzaam rijden. Een paar keer zijn we gestopt voor wat foto's, want de natuur was wel heel mooi geworden met al die sneeuw. Toen we even later beneden uit kwamen, bleek de weg naar boven gesloten te zijn. Beneden was er alleen natte sneeuw wat niet bleef liggen en we zagen een aantal auto's stil staan. Mensen vroegen zich af wat er aan de hand was, waarom de weg afgesloten was en toen we vertelden dat er veel sneeuw gevallen was, vonden ze het maar raar. Wij reden door naar de cabin en daar hebben we de verwarming lekker hoog gezet en hebben we de foto's van vandaag eens rustig bekeken. Daarna ga ik het verslag schrijven en Roland ligt lekker op bed. Op dit moment sneeuwt het bij ons in Canyon Village ook al enkele uren. De bomen en auto's worden al mooi wit zo. Morgen zien we wel hoeveel er ligt.

Getankt: niet
Overnachting: Canyon Western Cabin - Canyon Lodge, prijs $ 168,00 (incl. tax)
Gereden vandaag: 132 mijl